My dreams.: czerwca 2017

Malowanie włosów z Delia Cosmetics

22:22
16 Comments

Moja wislista z Zaful/ Zaful anniversary giveaway

20:00
10 Comments

Puszczalska, bo trójka dzieci w tym wieku, popieprzony grubas, wygląda jak w dziewiątym miesiącu ciąży, choć już dawno urodziła, ona i blog pff..., mówi jak sześciolatka, fuck co ona na siebie założyła... Ile razy ja to o sobie słyszałam. Dodam, że w dodatku za plecami, a nie prosto w twarz.

Szkoda tylko, że większość tych ludzi, którzy gadają na mój temat, poza pytaniu co do mnie mają, odpowiadają, że nic, zamiast powiedzieć to, co mówili o mnie za plecami. A znacie powiedzenie takie jak "kozak w necie, pizda w świecie"? Oj to powiedzenie wiele razy się u mnie sprawdziło. Ile to leciało hejtów z anonima, jak był włączony na blogu, na priv wypisywanych z dziwnych kont lub jeszcze kiedyś na asku, jak go prowadziłam. Ciekawi mnie czemu w necie byli tacy odważni, a w realu ciężko im było podejść i cokolwiek powiedzieć. Myśleli może, że są bezkarni lub że ja nigdy się nie dowiem, kto to pisze. Jednak ta druga rzecz była prościzną. W szczególności, że zazwyczaj były to osoby, które znałam bardzo dobrze i potrafiłam rozpoznać ich styl pisania. W oczy miłe, sympatyczne osoby, pytające co tam u mnie, a potem w necie oczerniające mi dupę.

To przez takie osoby właśnie popadłam w depresje. Dopiero niedawno uświadomiłam sobie, że te osoby tak naprawdę robią to dlatego, że jestem inna, ale w sensie pozytywnym. Moje życie jest wyjątkowe, szczęśliwe i na pewno o wiele ciekawsze od ich. Jeśli jesteśmy hejtowani to pomyślmy sobie, że przecież skoro ta osoba o nas gada, wypisuje na nasz temat w internecie, to tak naprawdę poświęca nam sporo czasu, więc musieliśmy osiągnąć w życiu tak naprawdę wiele. Kiedyś w gimnazjum zdarzyło mi się usłyszeć, jak osoby z innej klasy wyśmiewały mojego starego bloga. Wiedziałam, że mówiły to tak głośno, po to bym usłyszała to dokładnie. Po niedługim czasie się poddałam i bloga usunęłam. Jednak po pewnym czasie doszłam do wniosku, że do była najgłupsza rzecz, jaką zrobiłam, że dałam im tym tylko satysfakcje. Założyłam nowego bloga i prowadzę go dotąd. Nadal czasami słyszę docinki na jego temat, ale dziś wiem, że jest to robione z czystej zazdrości, bo ja coś osiągnęłam. Przecież te 220 osób, które mnie czyta, to nie jest nic, współprace, których mam na swoim koncie dość sporo nie przychodzą od tak. Dziś wiem, żeby olewać takie komentarze. Wiem, nie jest to łatwe i ja także czasami jeszcze przechodzę przez nie chwilowe załamanie, ale trzeba być silnym i się nie poddawać.